Naar inhoud springen

CONCACAF-kampioenschap 1989

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
CONCACAF-kampioenschap 1989
Wereldkampioenschap voetbal 1990
(kwalificatie CONCACAF)
Toernooi-informatie
Datum 17 april 1988 – 15 oktober 1988 (Kwalificatie)
19 maart – 19 november 1989 (Finaleronde)
Teams (van 1 confederatie)
Winnaar Vlag van Costa Rica Costa Rica (3e titel)
Toernooistatistieken
Wedstrijden 18
Doelpunten 29  (1,61 per wedstrijd)
Topscorer(s) Vlag van Guatemala Raúl Chacón
Vlag van Guatemala Julio Rodas
Vlag van Costa Rica Evaristo Coronado
Vlag van Costa RicaJuan Arnoldo Cayasso
Vlag van Costa Rica Leonidas Flores
Vlag van Trinidad en Tobago Leonson Lewis
Vlag van Trinidad en Tobago Kerry Jamerson
Vlag van Trinidad en Tobago Philibert Jones
(2 doelpunten)
Navigatie
Vorige     Volgende
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Het CONCACAF-kampioenschap 1989 was de 10e en laatste editie van het CONCACAF-kampioenschap. Voor het laatst zou dit toernooi ook gelijk als kwalificatie dienen voor het wereldkampioenschap voetbal. De eerste 2 landen van dit toernooi plaatsen zich voor het Wereldkampioenschap voetbal 1990. Het toernooi zou hierna overgaan in de CONCACAF Gold Cup.

Costa Rica werd kampioen door de Verenigde Staten net achter zich te laten in de finaleronde. Slechts 1 doelpunt verschil zorgde ervoor dat Costa Rica voor de derde keer het toernooi won.

Gekwalificeerde landen (WK 1990)

[bewerken | brontekst bewerken]
FIFA-lid Confederatie Kwalificatie Aantal dln.
(inclusief 1990)
Dln.
op rij
Eerste
dln.
Laatste
dln.
Titels
(exclusief 1990)
Beste
prestatie
Vlag van Costa Rica Costa Rica CONCACAF Eerste finalegroep 1e 1 n.v.t. n.v.t. n.v.t. n.v.t.
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten CONCACAF Tweede finalegroep 4e 1 1930 1950 0 Derde

Deelnemende landen

[bewerken | brontekst bewerken]

16 teams schreven zich in voor de kwalificatie van het wereldkampioenschap voetbal 1990, maar de FIFA weigerde de kandidatuur van Belize. Er waren 3 rondes. Canada, Honduras, El Salvador, USA en Mexico (de best geplaatsten op de FIFA-ranglijst) kregen een vrijstelling voor de eerste ronde.

  • Eerste ronde: 10 teams speelden in knock-outfase, zodat er 5 teams naar de tweede ronde gaan.
  • Tweede ronde: 10 teams speelden in knock-outfase, zodat er 5 teams naar de tweede ronde gaan.
  • Finaleronde: de 5 overblijvers spelen in groepsfase, de groepswinnaar en nummer 2 kwalificeren zich.

Kwalificatie – eerste ronde

[bewerken | brontekst bewerken]

17 april 1988
Guyana Vlag van Guyana 0 – 4 Vlag van Trinidad en Tobago Trinidad en Tobago Georgetown, Guyana
Scheidsrechter: Vlag van Puerto Rico Omar Monsón
Paul Elliot-Allen Goal
Marvin Faustin Goal
Geoffrey Lake Goal
Dexter Skeene Goal

8 mei 1988
Trinidad en Tobago Vlag van Trinidad en Tobago 1 – 0 Vlag van Guyana Guyana Port of Spain, Trinidad en Tobago
Scheidsrechter: Vlag van Nederlandse Antillen Success
Anton Corneal Goal 68'

Trinidad en Tobago plaatst zich voor de tweede ronde.


30 april 1988
Cuba Vlag van Cuba 0 – 1 Vlag van Guatemala Guatemala Havana, Cuba
Scheidsrechter: Vlag van Honduras (1949-2022) Rodolfo Martínez
Juan Manuel López Goal 44'

15 mei 1988
Guatemala Vlag van Guatemala 1 – 1 Vlag van Cuba Cuba San Marcos, Guatemala
Scheidsrechter: Vlag van Verenigde Staten Salas
Byron Pérez Goal 68' (pen.) Carlos González Goal 40'

Guatemala plaatst zich voor de tweede ronde.


12 mei 1988
Jamaica Vlag van Jamaica 1 – 0 Vlag van Puerto Rico Puerto Rico Kingston, Jamaica
Scheidsrechter: Vlag van Guatemala Melendez Gonzalez
Dave Brooks Goal 10' (pen.)

29 mei 1988
Puerto Rico Vlag van Puerto Rico 1 – 2 Vlag van Jamaica Jamaica San Juan, Puerto Rico
Scheidsrechter: Vlag van Bahama's Pearson
Alejenro De la Campa Goal 52' Winston Anglin Goal 32'Goal 78'

Jamaica plaatst zich voor de tweede ronde.


19 juni 1988
Antigua en Barbuda Vlag van Antigua en Barbuda 0 – 1 Vlag van Nederlandse Antillen (1986-2010) Nederlandse Antillen St. John's, Antigua en Barbuda
Scheidsrechter: Vlag van Costa Rica José Hernenez
Reymundo Rovina Goal

29 juli 1988
Nederlandse Antillen Vlag van Nederlandse Antillen (1986-2010) 3 – 1
(n.v)
Vlag van Antigua en Barbuda Antigua en Barbuda Willemstad, Nederlandse Antillen
Scheidsrechter: Vlag van Mexico José Antonio Garza
Reymundo Rovina Goal 104' Goal 118'
Shurbi Rosina Goal 120'
Derrick Edwards Goal 38'

De Nederlandse Antillen plaatst zich voor de tweede ronde.


17 juli 1988
Costa Rica Vlag van Costa Rica 1 – 1 Vlag van Panama Panama Alajuela, Costa Rica
Scheidsrechter: Vlag van El Salvador Rafael Rodríguez
Claudio Jara Goal 26' Víctor Mendieta Goal 17'

31 juli 1988
Panama Vlag van Panama 0 – 2 Vlag van Costa Rica Costa Rica Panama-Stad, Panama
Scheidsrechter: Vlag van Trinidad en Tobago Charles Branche
Juan Cayasso Goal 1'
Hernán Medford Goal 71'

Costa Rica plaatst zich voor de tweede ronde.

Kwalificatie – tweede ronde

[bewerken | brontekst bewerken]

Van de drie finalisten van het vorige WK-kwalificatietoernooi haalde alleen Costa Rica de finale. Tegenstander Mexico werd gediskwalificeerd vanwege het opstellen van te oude spelers voor het Olympisch kwalificatie-toernooi. Canada werd uitgeschakeld door Guatemala, na een 1-0 overwinning in eigen huis gaf Guatemala een 0-2 voorsprong bijna weg, maar een 3-2 nederlaag was genoeg. Honduras werd ook uitgeschakeld door een uit-gescoord doelpunt: Trinidad & Tobago speelde met 1-1 gelijk in Honduras en dat was beslissend na een 0-0 gelijkspel. De finale-ronde werd aangevuld met El Salvador en de Verenigde Staten.


1 oktober 1988
Nederlandse Antillen Vlag van Nederlandse Antillen (1986-2010) 0 – 1 Vlag van El Salvador El Salvador Willemstad, Nederlandse Antillen
Scheidsrechter: Vlag van Trinidad en Tobago Charles Branche
Ricardo García Goal 53'

16 oktober 1988
El Salvador Vlag van El Salvador 5 – 0 Vlag van Nederlandse Antillen (1986-2010) Nederlandse Antillen San Salvador, El Salvador
Scheidsrechter: Vlag van Jamaica Bucknor
Privado Coreas Goal 5'
Carlos Zapata Goal
Ricardo Garcia Goal 35'
Baltazar Zapata Goal 58'Goal 68'

El Salvador plaatst zich voor de finaleronde.


24 juli 1988
Jamaica Vlag van Jamaica 0 – 0 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten Kingston, Jamaica
Scheidsrechter: Vlag van Honduras (1949-2022) López

13 augustus 1988
Verenigde Staten Vlag van Verenigde Staten 5 – 1 Vlag van Jamaica Jamaica Fenton, Verenigde Staten
Scheidsrechter: Vlag van Canada David Brummitt
Brian Bliss Goal 18'
Hugo Perez Goal 68'
Frank Klopas Goal 76'Goal 85'
Paul Krumpe Goal 78'
Alton Sterling Goal 54'

Verenigde Staten plaatst zich voor de finaleronde.


30 oktober 1988
Trinidad en Tobago Vlag van Trinidad en Tobago 0 – 0 Vlag van Honduras (1949-2022) Honduras Port of Spain, Trinidad en Tobago
Scheidsrechter: Vlag van Mexico Arturo Brizio

13 november 1988
Honduras Vlag van Honduras (1949-2022) 1 – 1 Vlag van Trinidad en Tobago Trinidad en Tobago Tegucigalpa, Honduras
Scheidsrechter: Vlag van Canada Tony Evangelista
Juan Alberto Flores Goal 20' Hutson Charles Goal 56'

Trinidad en Tobago geplaatst voor de finaleronde



Costa Rica Vlag van Costa Rica Vlag van Mexico Mexico

Mexico werd gediskwalificeerd omdat ze te oude spelers opgesteld hadden in een jeugdtoernooi, hierdoor ging Costa Rica automatisch naar de finaleronde.


9 oktober 1988
Guatemala Vlag van Guatemala 1 – 0 Vlag van Canada Canada Guatemala-Stad, Guatemala
Scheidsrechter: Vlag van Verenigde Staten Bratsis
Byron Pérez Goal 20' (pen.)

15 oktober 1988
Canada Vlag van Canada 3 – 2 Vlag van Guatemala Guatemala Swangard Stadium, Burnaby, Canada
Scheidsrechter: Vlag van Costa Rica Berny Ulloa
Dale Mitchell Goal 63'Goal 83' (pen.)
Ian Bridge Goal 88'
Adan Paniagua Goal 7'
Carlos Castañeda Goal 37'

Guatemala plaatst zich voor de finaleronde.

Het programma van de finale-ronde was merkwaardig: na tien van de twintig wedstrijden was Costa Rica al uitgespeeld met 11 punten uit 8 wedstrijden. Een paar wedstrijden later bleek dit resultaat genoeg voor het debuut van Costa Rica op het eindtoernooi. De tweede plek werd een strijd tussen de Verenigde Staten en Trinidad & Tobago: door onnodig puntverlies van de Amerikanen tegen Guatemala en El Salvador hadden beide ploegen evenveel punten, maar Trinidad & Tobago had een beter doelsaldo voor het onderlinge duel. Voor liefst 35.000 toeschouwers in Port of Spain wonnen de Verenigde Staten echter met 1-0 door een doelpunt van de bij SV Meppen spelende Paul Caligiuri. De verdediger scoorde met een houdbaar afstandsschot en de wedstrijd zou jarenlang een trauma zijn voor de eilandbewoners. De Verenigde Staten plaatsten zich voor de eerste keer sinds 1950 voor het WK, maar het scoorde slechts zes goals in acht wedstrijden.

Betekenis van de kleuren:

Kampioen, geplaatst voor de finale en voor de Wereldkampioenschap voetbal 1990
Geplaatst voor de Wereldkampioenschap voetbal 1990
Team Gsp GW G V DV DT DS Ptn
Vlag van Costa Rica Costa Rica 8 5 1 2 10 6 +4 11
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 8 4 3 1 6 3 +3 11
Vlag van Trinidad en Tobago Trinidad en Tobago 8 3 3 2 7 5 +2 9
Vlag van Guatemala Guatemala 6 1 1 4 4 7 −3 3
Vlag van El Salvador El Salvador 6 0 2 4 2 8 −6 2

19 maart 1989
Guatemala Vlag van Guatemala 1 – 0 Vlag van Costa Rica Costa Rica Estadio Mateo Flores, Guatemala-Stad
Scheidsrechter: Vlag van Canada Tony Evangelista
Chacón Goal 39' (pen.)

2 april 1989
Costa Rica Vlag van Costa Rica 2 – 1 Vlag van Guatemala Guatemala Estadio Nacional de Costa Rica, San José
Scheidsrechter: Vlag van Canada John Meachin
Flores Goal 42'
Coronado Goal 78'
Rodas Goal 51'

16 april 1989
Costa Rica Vlag van Costa Rica 1 – 0 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten Estadio Nacional de Costa Rica, San José
Toeschouwers: 26.271
Scheidsrechter: Vlag van Mexico José Antonio Garza
Rhoden Goal 14'

30 april 1989
Verenigde Staten Vlag van Verenigde Staten 1 – 0 Vlag van Costa Rica Costa Rica Saint Louis Soccer Park, Fenton
Toeschouwers: 8.500
Scheidsrechter: Vlag van Honduras (1949-2022) Rodolfo Méndez
Ramos Goal 72'

13 mei 1989
Verenigde Staten Vlag van Verenigde Staten 1 – 1 Vlag van Trinidad en Tobago Trinidad en Tobago Murdock Stadium, Torrance
Toeschouwers: 10.000
Scheidsrechter: Vlag van Italië Luigi Agnolin
Trittschuh Goal 48' Charles Goal 88'

28 mei 1989
Trinidad en Tobago Vlag van Trinidad en Tobago 1 – 1 Vlag van Costa Rica Costa Rica Queen's Park Oval, Port of Spain
Scheidsrechter: Vlag van Mexico Edgardo Codesal
Jones Goal Coronado Goal

11 juni 1989
Costa Rica Vlag van Costa Rica 1 – 0 Vlag van Trinidad en Tobago Trinidad en Tobago Estadio Nacional de Costa Rica, San José
Scheidsrechter: Vlag van Colombia José Joaquín Torres Cadena
Cayasso Goal 2'

17 juni 1989
Verenigde Staten Vlag van Verenigde Staten 2 – 1 Vlag van Guatemala Guatemala Veterans Stadium, New Britain
Toeschouwers: 10.500
Scheidsrechter: Vlag van Canada Gordon Arrowsmith
Murray Goal 3'
Eichmann Goal 67'
Chacón Goal 22'

25 juni 1989
El Salvador Vlag van El Salvador 2 – 4 Vlag van Costa Rica Costa Rica Estadio Cuscatlán, San Salvador
Toeschouwers: 40.000
Scheidsrechter: Vlag van Mexico Arturo Brizio Carter
Rodriguez Goal 24'
Rivas Goal 63'
Cayasso Goal 16'
Hidalgo Goal 46'
Flores Goal 51'Goal 75'

16 juli 1989
Costa Rica Vlag van Costa Rica 1 – 0 Vlag van El Salvador El Salvador Estadio Nacional de Costa Rica, San José
Scheidsrechter: Vlag van Ecuador Jorge Orellana Vimos
Fernández Goal 55'

30 juli 1989
Trinidad en Tobago Vlag van Trinidad en Tobago 2 – 0 Vlag van El Salvador El Salvador Queen's Park Oval, Port of Spain
Scheidsrechter: Vlag van Canada Tony Evangelista
Lewis Goal 50'Goal 61'

13 augustus 1989
El Salvador Vlag van El Salvador 0 – 0 Vlag van Trinidad en Tobago Trinidad en Tobago Estadio Nacional, Tegucigalpa[1]
Toeschouwers: 16.882
Scheidsrechter: Vlag van Honduras (1949-2022) Gonzalo Tejada

20 augustus 1989
Guatemala Vlag van Guatemala 0 – 1 Vlag van Trinidad en Tobago Trinidad en Tobago Estadio Mateo Flores, Guatemala-Stad
Scheidsrechter: Vlag van Mexico Arturo Brizio Carter
Jamerson Goal 57'

3 september 1989
Trinidad en Tobago Vlag van Trinidad en Tobago 2 – 1 Vlag van Guatemala Guatemala Queen's Park Oval, Port of Spain
Scheidsrechter: Vlag van Peru Horacio Cachay Díaz
Jones Goal 10'
Jamerson Goal 88'
Rodas Goal 6'

17 september 1989
El Salvador Vlag van El Salvador 0 – 1 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten Estadio Nacional, Tegucigalpa[2]
Toeschouwers: 3.700
Scheidsrechter: Vlag van Mexico Edgardo Codesal
Pérez Goal 61'

8 oktober 1989
Guatemala Vlag van Guatemala 0 – 0 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten Estadio Mateo Flores, Guatemala-Stad
Toeschouwers: 8.000
Scheidsrechter: Vlag van Ecuador Elías Jácome

5 november 1989
Verenigde Staten Vlag van Verenigde Staten 0 – 0 Vlag van El Salvador El Salvador Saint Louis Soccer Park, Fenton
Toeschouwers: 8.500
Scheidsrechter: Vlag van Canada John Meachin

19 november 1989
Trinidad en Tobago Vlag van Trinidad en Tobago 0 – 1 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten National Stadium, Port of Spain
Toeschouwers: 35.000
Scheidsrechter: Vlag van Argentinië Juan Carlos Loustau
Caligiuri Goal 30'

19 november 1989
El Salvador Vlag van El Salvador [3] Vlag van Guatemala Guatemala Guatemala-Stad, Guatemala

21 november 1989
Guatemala Vlag van Guatemala Vlag van El Salvador El Salvador Guatemala-Stad, Guatemala
CONCACAF-kampioenschap 1989

Vlag van Costa Rica
COSTA RICA
3e titel